Dünyamıza Hoşgeldiniz....

henüz tanışmadığım, onu görebildiğim tek yerin ultrason olduğu):)) fakat kıpırtılarını hissettiğim ve her tekmesinde Tanrı'ya binlerce kez şükrettiğim doğmamış bebişimi düşünerek, hatıra kalması amacıyla yazdığım yer burası... onunla paylaştığım her anı, duyguyu sizinle ve sevdiklerimle paylaşmak istedim. bu bebişime annesinden bir hatıra olucak fakat kimbilir belkide benim gibi bebişini bekleyen, anne olmasına az zaman kalmış olanların da bir sesi olucak... Bebeğimi beklerken bu duygular içindeyim.... Mis kokulu kuzularımıza kavuşmak dileğiyle....

22 Mart 2012 Perşembe

Pıtırcığımın İlk Fotoğrafı ...

20 Ocak 2012 / Cuma

Bugün bir değişiklik yapıp randevumuzu cuma iş çıkışına aldık. çünkü yarın aşkım tıp kongresi için Ankara'ya gidicek. tabi malum ben bu durumda gidemiyorum. her kongre mutlaka giderim bende bana da değişiklik ouyor. hatta eşimin arkadaşları "bizden çok sertifikan var" diyip dalga bile geçiyorlar benle:))) ee ne yapayım seyahat etmeyi, otelleri seviyorum ben :) bu gidemediğim ilk kongre olucak, üzgünüm ama olsun bebişimle baş başa kalıcaz. bu çok daha mühim artık:) tam böyle konuşurken halam aradı. madem sen gitmiyorsun illa bana gel diye... aslında fena da olmazdı hala mide bulantılarım devam ediyordu. kim bana yemek pişiricekti:( sağolsun evde her işi eşim yaptı. evi temizledi, çamaşırları yıkadı, yemek yaptı, mutfağı toparladı. o benim için Allah'ın bir lütfu... ahhh bebeğimm aramıza katılınca böyle bir babaya sahip olduğun için ne kadar şanslı olduğunu daha iyi anlayacaksın...
eşim güzel yemek yapar bekarlığına da, yedek subaylığında da hep kendi yapmış yemeklerini. o ağır tempolu çalışmalarda bunu bir terapi olarak görüyor. benim ondan istediğim ve tek yiyebildiğim yemek etli biber dolmasıydı :) en azından yoğurtla onu yiyordum. ona tarif ettim. gecenin 12 sinde bile bana dolma pişirdiğini hatırlıyorum:) ahh birde bol limonlu sebze çorbası ...canım aşkım beniiim muaahh :)

neyse doktorum bugün kontrolde ayrıntılı tarama yapıcaktı. ikili test denen annelerin ve anne adaylarının bildiği malum testlerden... down sendromu riskinin ne olduğuna bakıcak. bunun için ultrasonda ense kalınlığı ve burun kemiği ölçüldü.
işte yanda gördüğünüz resimler ise bebeğimin ilk fotoğrafları:)) çok komik görünüyorlar değil mi:)

 ikinci resimde göbüşü nasıl da çıkmış kendinden büyük :))) ahh bu testleri yapmak için kuzucuğumu uyandırmak gerekiyordu. öyle dalgın uyuyorki doktor elindeki ultrason aletiyle karnıma bir kaç kez vurunca aman ordan bir sıçrayışı var görmenizi isterdim. ödü koptu resmen yavrucağızımın :) ayy kıyamam ben sana bebeğim:(  ama ne yapalım fındığım bu senin sağlığın için annecim;)
bu resimlerde 13. haftalık ve boyu sadece 6.5 cm. hemen hemen bir taze fasülye kadar diyebiliriz:)

doktorum ölçümleri aldı herşey normal görünüyor dedi(ohhh çok şükür) ama birde kan testi yapıldı iki değer karşılaştırılıcakmış. ben sana haber veririm dedi. en kötüsü de şu bekleme olayı...




doktordan sonra Anadolu yakasına halama geçtik. biz gelicez diye bir sürü yemekler yapmış. ama bakalım ben yiyebilecek miyim... azar azar yemeye çalıştım. onların kadehi, benim suyum bebeğimiz için kalktı :) biricik fasülyemeee:DD iyi ki varsın annesinin kuzusu...

Hiç yorum yok: