"Mutluluk Meleğim ... "

19 Şubat 2012 / Pazar

Aslında pazar günlerini oldum olası hiç sevmem fakat dün o kadar heyecanlıydım ki sadece bir kızım olacağı müjdesini verebildim :)  bugün olayın nasıl geliştiğini yazmazsam olmaz , çatlarım :) hem benim güzel kızım bu mutlu haberi aldığımızda neler yaşadığımızı bilmek ister öyle değil mi?

Aşkımla ben yine düştük Bakırköy'den Nişantaşı yollarına... bu seferki heyecan daha farklıydı... bedenimde bir olduğumuz kuzumuzun cinsiyeti belli olucaktı.. tabi gösterirse:)) annesi gibi nazlı olursa göstermez valla :)) işte bu heyecan ve eli boş dönmek endişeleriyle doktora vardık... gökyüzüne baktığımda gökkuşağı oluşmuştu, çok güzel bir görüntüydü:))

bak bebeğimmm gökyüzü bile heyecanlanmıştı, nefis bir doğa şöleni yaşattı bize:) altından geçerken dilek diledim... cinsiyeti ne olursa olsun bebeğim, minik kuşum, annesinin güzeli sağlıklı olsun diye... tek dileğim bu Allah'tan...

bu arada mide bulantılarım hala devam ediyor.... hatta dolmuştan iner inmez midemin kötü olduğunu anladım. allahtan hazırlıklı çıkmaya alıştım ben. çantamda mutlaka bir şişe su , bir kaç poşet ve naneli sakız bulunduruyorum... bütün hamilelere de tavsiye ediyorum. çünkü nerde ne olacağı hiç belli olmuyor. işte bende tam taksimin orta yerinde kustum :)

çok iğrençsin falan demeyin bu gayet doğal bir süreç yapacak bir şey yok... aşkım hemen başımda duruyordu garibim ne yapsın bekledi beni.. ordan  geçen ve beni gören bir kadın acımış halime olacak ki "su ister misiniz?" diye sordu:))) yaaaa işte böyle bir durumda doktora vardık:)

sıra bize geldiğinde "bugün cinsiyetini öğrenicez" dedim doktora:) "o da inşallah "dedi temkinli bir şekide:))) göstermeyebilir de benim küçük sıpam belli mi olur. neyse ultrason masasına yattığımda ekranı açar açmaz gördüm bebeğimi :) artık büyüyor.... doktorum " senin içinden geçen ne, ne olduğunu tahmin ediyorsun?" diye sordu. hemen "erkek" cevabını verdim. çünkü aşkım ve ben kendimizi buna alıştırmıştık sanırım... ama Allah biliyor ya içimden hep ilk bebeğim kız olsun istiyordum... doktor, baktı, baktııııı veeeeee "KIZ" dedi. evet evet " kız bu" dedi :)) "Ayşe geliyor Ayşe" diye de bağırdı :))))  ben o an koptum zaten gözlerimden yaşlar akmaya başladı..sevinçten bunlar kızım, mutluluktan... Baban hemen " bak herşey istediğin gibi oluyor" dedi... evet çok şükür ki herşey istediğimiz gibi gelişiyordu. sağlıklıydı ve bir kızımız olucaktı:) hatta 2 minik erkek çocuğu olan doktorum " eeee Armağan bizde erkek çok, kapına dayanırız artık" dedi:) bende " sizden iyisini mi bulucaz abi" dedim ve orda baya bir güldük :))) hatta gülmemden kızım  yerinden hopladı sonra bide ona güldük :))) ayyyyyyy annesinin minik civcivi hemen de korkar:DD

doktordan çıktığımızda baktım bebeğimin anneannesi arıyor.. tabi merak had safhada:) ona müjdeledim hemen... anneannen ağladı telefonda, pek konuşamadı, duygusallaştı:(( hava güzeldi çıktığımızda babanla sıcacık , çıtır çıtır İstanbul simidi yiyerek hem Taksim'e doğru yürüyoruz hemde babaannen ve dedene, öykü ablana, dayına, vesile yengene ve halana müjdeli haberi veriyorduk.. herkes çoooook mutluuu, herkesde bir bayram havası... bizde babanla sarılıp birbirimize, İstanbul sokaklarının tadını çıkardık:) ne büyük bir keyif :DD

hem yürüdük,
işte böyle kızııımm... artık kızııım diyorum sana.. bak ne kadar da çok yol katettik..... ifade edilemez bir duyguymuş bu... "MUTLULUK MELEĞİM..." bu yakıştırmayı  arkadaşım Gültaç yaptı sana  :) benim ayaklarımı yerden kesen şeyin ancak bir mutluluk meleği olabileceğini düşündü sanırım... artık sen bizim meleğimizsin... mutluluk meleğimiz...Şans meleğimiz... ne dersek diyelim.. fakat Allah'ın gönderdiği bir melek olduğun kesin. bana ve babana hayatımızda tatmadığımız duyguları tattırıyorsun... hele birde gelsen neler olacak neler meleğim .....

özlemle bekliyoruz seni....