Dünyamıza Hoşgeldiniz....

henüz tanışmadığım, onu görebildiğim tek yerin ultrason olduğu):)) fakat kıpırtılarını hissettiğim ve her tekmesinde Tanrı'ya binlerce kez şükrettiğim doğmamış bebişimi düşünerek, hatıra kalması amacıyla yazdığım yer burası... onunla paylaştığım her anı, duyguyu sizinle ve sevdiklerimle paylaşmak istedim. bu bebişime annesinden bir hatıra olucak fakat kimbilir belkide benim gibi bebişini bekleyen, anne olmasına az zaman kalmış olanların da bir sesi olucak... Bebeğimi beklerken bu duygular içindeyim.... Mis kokulu kuzularımıza kavuşmak dileğiyle....

18 Mayıs 2012 Cuma

Bebişime Aldığımız İlk Cicisi :))


21 Nisan 2012 / Cumartesi


kızıma aldığım ilk ciciler :)



yine aşkımsız geçen bir gün daha.... sabah mükellef bir kahvaltıdan sonra bugün ne yapalım ne yapalım derken kendimizi mutfakta bulduk. kayınvalidem ve ben akşama yemek yapmaya başladık. baktık akşam üstü saat 4 olmuştu. hava da bozuk gibi. olsun deyip bir niyetle dışarı çıkmak için hazırlandık.

çıkarken hava yağacak gibiydi ama neyse ki yağmadı, birden bire açtı hava... kendisine yatak örtüsü arayan kayınvalidem istediği gibi bir örtü bulunca kaçırmak istemedi ve hemen alıverdi. güle güle kullansın çok şık bir şey :)

artık fazla ayakta kalmak bana pek yaramıyor. çok yavaş yürümek de belimi ağrıtıyor... off yani öyle de olmuyor böyle de :( neysee kızım iyi olsun da başka bir şey istemiyorum.....

çarşıda gezerken bir de baktım çok sevimli pembe bir çift ayakkabı :) ayyy balerin pabucu gibi çok hoşuma gitti:) kızımın hiç cicisi yok acaba alsak mı derken kayınvalidem. "hadi alalım bir yerden başlayalım" ded. bismillah deyip. kızımın ilk cicilerini aldık :)





sonra tabi ona uygun da bir patikli takım aldık kızıma:) pembeli, puanlı, kedili falan :) çok şirin bir şey. şapkası da var. ayyy o kadar küçük ki.... ne yani bu kadar küçük mü olacak dedim. hatta bu kızıma küçük gelmesin dedim satan kişiye de :) insanın ilk bebeği olunca nasıl bir şey olacağını , boyutlarını falan kestiremiyor. ilk defa bu kadar küçük bir şey göreceğim. o an heyecandan kalbim duracak gibiydi :)




aslında alışveriş için 23 Nisan'ı bekliyorduk. babamız gelecek ve o Eminönü'ndeki meşhuuurr "Havuzlu Han"'a gidecektik. hem tatil, hem hava güzel olacakmış, hemde aradığımız her şeyin bir yerde olması da mükemmel bir şey... okuduğum internet sitelerinden ve forumlardan kimi anne adayları burasını dışarıdan bir farkının olmadığını söylemiş, kimisi piyasaya göre uygun olduğunu.... gitmeden bir şey söylemek yersiz olur. o nedenle gittikten sonra mutlaka izlenimlerimi aktaracağım sizlere ;) ben bir alışveriş listesi yaptım kendime ama hepsinin bir kere de alınması zor gibi duruyor. o nedenle en lazım olanları ilk etapta alıp. sonrakinde de ıvır zıvırları alırız diye düşünüyorum. tabi bu benim düşüncem bakalım neler olacak :)

eve geldikten sonra aşkıma da kızının cicilerinin resmini çekip mesajla yolladım:) napiiim o da görsün istedim.... beklediğim cevap hemen geldi :
"Amanııın... Sevsinler... Aynısından ben de alayım kendime " :))) yahuu ben bu adamı sevmeyeyim de ne yapayım, aşığım ona :) bir de kızımaaaa :)


çok yakışacak benim minik kuzuma :)





Çabuk Gel Emi Babası....


19  Nisan  2012 / Perşembe



kuzucuğun seni çooook seviyoooorr .....



Bugün babamız gidiyor...  yok yok öyleee çok uzun değil ama yine de bize bir ömür gibi gelecek babamızın gidişi... Allah ayırmasın....

Babamız sabah 7:30 uçağıyla Antalya'ya gitti... ehh onlarında işi zor tabi... doktor olunca ne toplantısı bitiyor, ne kongresi... aslında niyetimiz beraber gitmekti. eşimin bir arkadaşının eşi de gelecekti Antalya'ya fakat sonradan fikir değiştirince bende "canım sıkılır mı tek başıma?" acabalarıyla bu fikirden vazgeçtim... hoş geçen sefer Çeşme'ye gitmiştim bende... hiiiç canım sıkılmamıştı, tabi Ankara'ya da :)) aşkım toplantılarda kafa patlatırken ben sabah kalkıpp güzeeel bir kahvaltı faslı yapıyordum. sonrada gazetemi, dergimi alıp kahve keyfi yapıyordum:) öğlen zaten yemekte birlikteydik, sonrası da geçiyordu bir şekilde :)

Bu kez öyle olmadı kızımın babaannesi eşimin özel isteği üzerine, biz yalnız kalmayalım diye kalkıp Giresunlardan geldi sağolsun... artık ilk zamanlardaki gibi kötü değilim ama yine de aşkımın içi rahat etmedi :) ayyy canımın içi beniiimm muahh :)

bugün kayınvalidem de Ahmet'ten çıkıp bana kalmaya geldi.  ben tabi yemekleri yapmıştım. her şey hazırdı. bir tek bonus olarak kabak kavurması yapmayım dedim. eminim bilmiyordur. değişiklik olsun diye... hoş o da başında durmazsan hemen dibi tutar. baktım kokular gelmeye başlıyor. koştum mutfağa:) neyse ki bir şey olmamıştı. kurtardık kabak kavurmayı. çok da beğendi. kahvaltı da bile yedik :)


kalpli kabak kavurması :)))


 öyle ortalıkta habire dolanınca o da şaşırdı. "e ben sana bakmaya geldim sen bana hizmet ediyorsun" dedi :) haklıydı hiç oturmamıştım :) ama napiiim benim içim durmaz ki. "ben iyi olmasam yapamazdım. yapamayacak durumda olursam o zaman siz yaparsınız dedim". ehh peki madem "doğumdan sonra da ben sana hizmet ederim" dedi :)




öğleden sonra geldiği için zaten bugün bir şey yapamadık...  biraz televizyon izledik, sohbet ettik, akşam oldu yemek yedik derken saat epey olmuştu... baktım gözler kapanıyor. yatağını yaptım ve bugünlük bu kadar deyip yattık.
tabi benim gibi gece kuşunun hemen uykusu gelir mi? gelmez :) bende yatağıma yattım. aşkımı aradım onunla sohbet ettik... sonra da başucumdaki, sonunu merakla beklediğim ama bitmesin diye de azar azar okuduğum kitabıma devam ettim. Ahmet Ümit "Sultanı Öldürmek" ... tavsiye ederim , gerçekten hem tarihi, hemde polisiye... en sevdiğim iki şey bir arada....


soluk soluğa bir kitap, gecelerimin ortağı :)


sonra uykum geldi tabi bende yattım uyku pozisyonuna geçtim. minik kelebeğim de içimde kıpır kıpır hiç durmuyor maşallah :D o da annesi gibi gece kuşu çıktı :D

aşkıııımmmmm kuzucuğun ve ben, seni şimdiden çoook özledik.... çabuk gel emi.... 

seni seviyoruuuzz......!!!!!



4 Mayıs 2012 Cuma

26 haftalık bebeğim büyümüş, 720 gram olmuuuşş :)




17 Nisan 2012 / Salı

bugün yine çoook heyecanlı bir gün:) kızımızı göreceğiz... her kontrolde çok heyecanlanıyorum... artık 26 haftalık olduk kızımla birlikte.. zaman ne çabuk geçiyor değil mi :) hamile olanlar bu söylediğimi daha iyi anlayacaklardır.

16 haftalık kızım ve annesi:) karnımızdaki resmi de babamız çizdi :)


aşkım bu hafta sonu olmayacağı için kontrolümüz salı gününe aldık. babaannemizde burda olduğu için birlikte gidelim dedik. önce bizde biraz bişeyler yedik daha sonra kayınvalidemle birlikte bakırköyden taksim'e geldik. babamızla buluştuk ve Nişantaşı'na doğru yol aldık. o da benim gibi heyecanlıydı:) hatta "görüş günü bugün" diyerek beni güldürmeyi de başardı :D



doktorumun sekreteri Başak hanım beni ne kadar iyi gördüğünü, kilo durumumum da gayet iyi göründüğünden bahsetti fakat doktorum aynı fikirde mi onu çok merak ediyordum :) işte yine bir stres daha... artık aldıysam da aldım yapacak bişey yok. geri veremeyeceğime göre :D

bu hafta önemli bir hafta olduğunu söyledi doktorum. o nedenle ayrıntılı ultrason incelemesi yaptı. beyinciğinden, parmak sayısına, yarık dudak var mı ona kadar baktı.... çok şükür hiç bir sorun yok bebeğimizde. hatta "çok sağlıklı bir kız" gelicek dünyaya bile dedi... çok mutlu oldum. inşallah öyle olur Allahım....

nasııl çok kilo almış mıyım:)
yalnız bir ara  doktorum "kız demiştik öyle değil mi?" diye sorunca bir an panik yaptım :) işte korktuğum şeyyy!!! "evet öyle dedik ama bize bir sürpriz yapmayacak değil mi?" diye sordum. "yok yok" dedi de içim rahatladı :D  hayır kız, erkek o kadar da önemli değil tabi. kızım da yok oğlum da.... sağlıklı olsun yeter demekten başka ne denir ki artık... ama tabii içimden hep "ilk bebeğim kız olsun" demekten kendimi alamıyorum ;D

bebeğim yine tosbağa gibi kıvrılmıştı annesinin karnında:) eller yine hareket halinde ve başının iki yanındaydı. çok tatlı yaaa. bakalım aramıza geldiğinde de bu şekilde mi yatacak? artık minik kuzum büyümüş de büyümüşş... ultrasonda bütün bir görüntü göremiyoruz haliyle. sığmıyor artık ekranlara :D bölüm bölüm bakabiliyoruz. babası da doktor olunca anlıyor tabi ama bana illa izah edilmesi gerek anlamam için :D

bu hafta bebeğim 720 gram olmuş :) bir önceki kontrolde 370 gramdı minik kuşum... neyseki doktorum "normal, haftasını veriyor" dedi. zaten önemli olan da bu. yani çok kilolu olması değil. haftasıyla uyumlu mu ona bakmak gerek... benim kızım biraz minyon olacak gibi geliyor bana :) öykü ablasına(abimin kızı, bebeğimin kuzeni) benzerse ince , uzun boylu olur :)

tansiyonumda normaldi. tansiyondan sonra işte korkulu rüyam tartının önündeydim:) "ama bu kez az yedim, hep dikkat ettim" falan diye söylenirken doktorum "çık çık sen bi bakalım" dedi gülerek :D çıktım veeee ne göreyim. kilom 61.700 çıktı.. "aaaaa" dememle doktorum " ne oldu?" diye sordu. "geçen sefer 61 kg. dım" dedim. "eğer öyleyse çok iyi " dedi doktorum. bi baktı ki EVEETT:)  " bu ay kilo almamışsın, hepsini bebeğin almış afferin sana" dedi doktorum.. koca bir aferini kapmıştım. bunu rüyamda görsem inanmazdım . nasıl sevindirik oldum anlatamam :DDD

büyük br şey başarmış gibi kasıldım:) muayenehaneden tam çıkıyorduk askılığın yanında duran mumluğa nasıl olduysa ceketim çarptı ve düştü. mumluk resmen tuzla buz oldu... başak hanım "siz de bugün bir şey var. demiştim size. neyseki negatif elektrik gitti" dedi... ama ben binbir özürle orayı terk ettim. neyse artık bir sonraki kontrole bir mumluk hediye alıp öyle giderim:)




mutluluğun formülü çok açık: bir sen, bir ben, bir de bebek ;)
işte böyle kızııımmmm. seni gördük yine mutlu mutlu evimize dönüyoruz. ama yetmiyor ki bana o kadarcık görmek. hatta eve bir tane ultrason cihazı almayı bile düşünmüyor değilim :)))


seni seviyoruzzz minik kuşummmm