Dünyamıza Hoşgeldiniz....

henüz tanışmadığım, onu görebildiğim tek yerin ultrason olduğu):)) fakat kıpırtılarını hissettiğim ve her tekmesinde Tanrı'ya binlerce kez şükrettiğim doğmamış bebişimi düşünerek, hatıra kalması amacıyla yazdığım yer burası... onunla paylaştığım her anı, duyguyu sizinle ve sevdiklerimle paylaşmak istedim. bu bebişime annesinden bir hatıra olucak fakat kimbilir belkide benim gibi bebişini bekleyen, anne olmasına az zaman kalmış olanların da bir sesi olucak... Bebeğimi beklerken bu duygular içindeyim.... Mis kokulu kuzularımıza kavuşmak dileğiyle....

22 Mart 2012 Perşembe

Meleğimin Kalp Atışları, PIT PIT PIT :)))

07 Ocak 2012 / Cumartesi

Yine bir cumartesi sabahı... bugün erken kalkamadık. haliyle kahvaltı yapmaya fırsatta bulamadık. hoş ben zaten hala birşey yiyemiyorum yesemde aynen çıkarıyorum... 11. hafta oldu artık ve hala da geçecek gibi görünmüyor. tek derdim arabaya nasıl binicem, onu düşünüyorum. neyse şimdiden moral bozmaya gerek yok. hava yine çok soğuk hatta kar atıştırıyor İstanbul'da... doktora gittik ilk sırada biz vardık. Başak hanım hemen aldı bizi içeri sağolsun. kasık ağrılarımdan ve mide bulantılarımdan şikayet ettim. ama yapıcak bir şey yok. "kasık ağrısı doğuma kadar devam eder, mide bulantılarında bir kaç hafta sürecek" dedi doktor. ne yapalım çekilecek...
neyse sabırsızlıkla ultrason masasına geçtim. geçen sefer kalp atışları ateş böcüğü gibiydi benim meleğimin. yanıp sönüyordu :) şimdi duyabilecek miydim acaba??  evet evet bu kez hem görüyordum hem duyuyordum. yaa bu inanılmazzz nasıl hızlı atıyor anlatamam. PIT PIT PIT PIT :) şu ana kadar duyduğum en güzel ses gibi geliyordu bana. yok yok kesin öyleydi... çok şükür.. insan bir garip oluyor... gözlerimden damlalar süzülmeye başladı. yutkunup duruyordum. çok tutmaya çalıştım ama olmadı. zaten duygusal bir bünyeye sahiptim iyice fena oldum ben :)) işte o an tamam diyorsun bundan sonra benim hayatım, bu minicik kalbin attığı mucize ...
Doktor, eşimle bana "annesi babası bu duyduğunuz bebeğinizin kalp atışları" dediğinde,ilk kendi kalp atışım sandım. çünkü ultrason anında benim kalbimde yerinden çıkıcak gibi çarpıyodu,eşimin yüzüne baktığımda gözlerini bebeğimizden ayırmıyor,  gözlerinin içi bir çocuk heyecanında gülümsüyordu... karşımda duran monitöre bakarken içim titredi . Büyümüs birazcık bizim küçük mercimek :D Muayenehaneden çıktığımızda eşim " Bu mucizenin ta kendisi" diyip bana sımsıkı sarılmıştı.. Allahım isteyen herkese bu duyguları yaşamayı nasip etsin...

Hiç yorum yok: