Kraker Kız Oldum ....

28 Aralık 2011 / Çarşamba

şu aralar tek besinim... :(

hamilelğimin 10. haftasındayım artık... bir de bu haftalarda mide bulantısı azalır diyorlar. yok canııım nerdeeee artarak devam ediyor benimki:( yemek yapmak benim için tarih oldu artık. hatta mutfak kapısını kapalı tutuyorum. görmek bile beni tiksindirmeye yetiyor (ayy düşünmesi bile felaket) annem bir tane maske almamı önerdi, onu deneyeceğim. mide bulantısının çözümü yok anlaşıldı. ne yersem çıkarıyorum. o nedenle artık galete ve krakerle besleniyorum. artık bana "kraker kız" diyebilirsiniz :)) hava alayım diye pencereyi açıyorum dışardan yemek kokuları geliyor iğğğğ :( etrafta soğanlı yemek yapanlara düşman oldum kokusunu bile duymak istemiyorum! (halbuki o kadar severdim ki annem "seni soğancıya vercem" diye espri bile yapardı. şimdi versin bakalım :))) sürekli aç geziyorum ve bebeğimi besleyemiyorum diye üzülüyorum ama doktorlar bu 3 ayda bebeğin zaten var olan depolardan tükettiğini, o nedenle onun gayet ii beslendiğini söylüyorlar da içim rahatlıyor biraz. yoksa inanın bu kadar rahatsızlığın içinde sadece bebeğimi besleyememek benim derdim... bebişim bir yolunu bulup besleniyormuş anneden ahhh kuzuuum benim :))
aşermeler başlıyormuş.. laf... bu durumda insanın canı ne isteyebilir ki?? tek istediğim şey "su içebilmek!" evet evet yanlış okumadınız "SU"... onu bile içemiyorum o nedenle sadece kana kana su içmeyi istiyorum ben.. tabi susuzluktan ölmezsem :)) çoğu kişi sabah bulantıları olduğunu ve sonra geçtiğini söylüyor ama ben öylemiyim? sabah, öğle, akşam... tüm gün devam ediyor mide bulantısı. benim gibi hamileler varsa ve okuyorsa eminim bana hak vericeklerdir...
halsizim, bitkinim, mide bulantısında dolayı vitaminde içemiyorum. hatta karşıdan görünce bile lavaboya koşuyorum:(  ahhh be pıtırcığım sen olmasan çekilir mi bunca dert, tasa... ama senin olman mutlu ediyor beni her zaman...
hahhh birde kanamalar başladı şimdi:((( işte en korktuğum şey... ara ara oluyor ama öyle devamlı değil. ama yinede insan telaşlanıyor yoksa bebeğim düşücek mi diye. o kadar tehlikeli bir zaman ki şimdi... hemen eşim doktorumu aradı. bir iğne verdi doktor, progestron iğnesi... 5 gün sabah akşam yapmamı istedi. en önemlisi de yatıp dinlenmemi (hatta iğneden bile önemliymiş) ve sadece yemek ve tuvalet ihtiyacı için kalkmamı söyledi. durum bu kadar ciddiydi yani. off yardım et Allahım , bebeğime ve bana yardım et:( iğne vakti gelince ortalığı birbirine kattım diyebilirim. benim iğne fobim var. neyseki eşim yapacağı için biraz rahatladım (bu arada kendisi de doktor yanlış anlaşılma olmasın :)) zar zor yaptı iğneyi amanııııınnn o ne yakmak öyleee.... birde doktorum "iyice derine gitmesi gerekiyor kalın uçlu bir iğne al "diyince eşimde öyle almış ne yapsın adamcağız. iğnelerden sonra resmen 1 ay kalçam şiş gezdim. bol bol yattım, dinlendim.ama olsun  haftaya doktor randevumuz var iple çekiyorum bebişimi görebilmeyi...