İstanbul Karardı....

03 Mart 2012 / Cumartesi



İstanbul'un karanlık hali bile güzel :)

Yukardaki fotoğraf İstanbul'a ait.... hemde gündüz, öğlen gibi, erken yani.... İstanbul'un üstüne bu karartı bir sis gibi çöktü... gündüzken resmen geceyi yaşadık. dün kar, bugün kü hava böyle ... iyice şaşırdı İstanbul'da havalar...

bugün annem Antalya'ya dönüyor. çok kısa sürdü :(( uçağı akşamüstü 16:40'da ama ben şimdiden dua ediyorum ki... hava bu şekilde devam etsin belki uçak rötar yapar, belkide ertelenir uçuş diye :) ama yok yani:(((( havaalanına gidene kadar hala bir umudum vardı " belki iptal edilir" diye ama yok bırak iptali rötar bile yok :(

sabah kalktık güzel, hoş sohbet bir kahvaltıdan sonra sevgilim, annem ve ben oturduk, bebeklerle ilgili bir DVD izledik. çok güldük :)) gerçekten de dünyadaki bütün yavrulara bakın en savunmasız ve aciz durumda olan insan yavrusu... bir at yavrusu bir kaç saatte kalkıp yürüyebiliyor, kimisi koşuyor.... bazısını annesi bir kaç ghün hgeçtikten sonra salıveriyor doğaya. ama insan yavrusu öyle mi?! yazık annesinin kuzusu o ... annesiz hiçbişey yapamaz bizim minik kuşlarımız. bende yavrumu hiiiiiç yalnız bırakmayacağım. ben nereye pamuk prensesim oraya... bundan sonra annesi, babası ve küçük prensesimiz hep bir arada olacağız... :))

evde oturuken kapının zili çaldı. baktım Ayfer ablam. elinde çok güzel, şeker mi şeker beyaz bir hırka ve patikler :)) "bunlar Asutay'ındı ama hiç giyilmedi... eğer giydirirsen sana vermek istiyorum" dedi. ayyyyy canım benim yaaaa nasıl duygulandım. "elbette giydirirm ama sonuçta Asutay'ın hatıra kalsın ister belki" dedim. "yok, bir sürü şeyi var biz sana vermek istedik" dedi.  çoook tatlı bişey :) ben kızım için daha tek bir çöp bile almadım. 7 ay olana kadar almayacağım bazı forumlarda uğursuzluk falan yazıyordu, sonuçta batıl inanç ama olsun yinede içim rahat etmez benim.

kızımın ilk cicileri :)

işte bunlarda Asutay abisinin küçüklüğünden :) çok şekerler dimi:)) Asutay abisi ve Ayfer teyzesinin hatıraları. kızma da çoook yakışıcaklar. çok da iyi bakacağız onlara, sonuçta hatıralar....



şu patiklere bak yaa tam yemelik :)

çok da mini minnacıklar baksanıza.... gerçi mavileri var ama ben maviyi çoook severim. inşallah bunların içinden maviş maviş bakan , boncuk gibi bir kızım olur :) ehhh gözleri babasına benzerse ailemize ikinci bir boncukdaha katılır. bu arada dayısını ve büyük dedesini de unutmayalım... onlarda mavişler :) artık birinden biri tutmuştur inşallah :)      

örgüsü de çoook güzel, süslü püslü :)

çok da güzel örülmüş. annemle ben bayıldık valla... onlarda elimde hırka ve patikle girince şaşırdılar :) kızımın ilk cicileri :))) çooook teşekkür ediyoruz Asutay abisi ve Ayfer ablası :) aaaa birde bana sarı bir başlık verdi... bak onunda fotoğrafını koyucam bir dahakine. o da çok tatlı birşey....

ayağına giyince böyle olacak minik kuşum, hayali ayak yaptım :)

şimdi bu küçücük ayaklar yenmez de ne yapılır yani:))) hele bir gelsin benim minik meleğim bak neler yapıyorum ona :) ben böyle dedikçe eşim "yandık valla" diyor... eee o kadar zamandır bekliyorum onu gelsin de bir an önce seveyim. aman bir an önce demeyeyim de "zamanında gelsin" diyeyim :)

bu arada bişeyler atıştırdıktan sonra annemin gitme vakti yaklaştı..... hava hala karanlık gidene kadar hala içimde bir umut var.. hatta Ayfer abla bile iptal edilir diye düşünmüş ama yok hiçbir şey...  annem gidecek belli oldu.. o gözden kaybolana kadar bekledik ve sonra yine kaldık 2 başımıza ayyy pardon artık üç başımıza demeliyim :)

güe güle gitsin anneciğim... herşey için çoook teşekkür ederim. bir dahaki gelişini dört gözle bekliyoruz anneannesi ..... çok uzatma, kızım da özler artık seni .....:)

seni seviyoruzzzzz ...