Dünyamıza Hoşgeldiniz....

henüz tanışmadığım, onu görebildiğim tek yerin ultrason olduğu):)) fakat kıpırtılarını hissettiğim ve her tekmesinde Tanrı'ya binlerce kez şükrettiğim doğmamış bebişimi düşünerek, hatıra kalması amacıyla yazdığım yer burası... onunla paylaştığım her anı, duyguyu sizinle ve sevdiklerimle paylaşmak istedim. bu bebişime annesinden bir hatıra olucak fakat kimbilir belkide benim gibi bebişini bekleyen, anne olmasına az zaman kalmış olanların da bir sesi olucak... Bebeğimi beklerken bu duygular içindeyim.... Mis kokulu kuzularımıza kavuşmak dileğiyle....

24 Nisan 2012 Salı

Güne Güzel Başladım Ama....


31 Mart 2012 / Cumartesi





"AMA" sını birazdan anlatacağım....

yine güzel bir cumartesi sabahı canım kızım... uzun zamandır babanla birlikte şöyle güzel bir kahvaltı yapamamıştık... o kadar yoğun çalışıyor ki... hazır bugün boş günü madem erkenden kalkıp mükellef bir kahvaltı masası hazırlamaya koyuldum...

ben mutfaktayken sende tekmelerinle bana eşlik ediyorsun tabi... yani kahvaltıyı birlikte hazırlıyoruz babamıza :)  bu sırada baban da uyandı... o içerde gazeteleri okurken bizim mutfaktan da güzel kokular yükseliyordu... o kadar mutlu uyanmıştım ki... demekki böyle çok sevinmek bana pek iyi gelmedi. tam dedim yumurta haşlayalım, altını kapattım ve işteeeee görünmez kaza.... o kaynar suyu elimden aşağı boşalttım :((( yani ben boşaltmaım tencereyi tttuğum bez ocağa takıldı ve elim haşlandı :(

güne başlamanın en güzel formülü, mükellef bir kahvaltı....




yarabbim bu nasıl bir acıydı anlatamam.... baban da o sırada tam mutfağa gelmişti hemen müdhale ederek suyun altına soktu, buzlu su yaptı ama nafile, elim cayır cayır yanıyordu:( yanığın acısı ve sinirlerimin de boşalmasıyla ağlamaya başladım.... aslnda çok korkmuştum. "ya karnıma gelseydi" , "ya bebeğime birşey olsaydı" diye hem söyleniyordum hemde ağlamaya devam ediyordum.... çok şükür ki kızım sana bir şey olmadı :( yoksa ben ne yapardım... ben ağlarken sen yine tekmeler atıyordun... Allah'a şükür ki iyiydin... yeterki sana bir şey olmasın...

nitekim sabah kalktığımda duyduğum mutluluk yerini üzüntüye almıştı.... aşkım hemen gidip eczaneye ilaçlar aldı sürmeye çalıştı ma zorla... çünkü kremin dokunması bile daha beter bir acı veriyordu:(

aksilik bu yaa bugün de hastaneden anestezistlerin yemeği vardı cihangir melike fasıl'da.... oraya davetliydik...uzun zamandır da ilk defa bir yerlere gidicektik. çünkü zaten 4 ay boyunca hasta gibi yatmıştım... aşkım " senden önemli değil, ayıp falan olmaz sen iyi ol başka birşey istemiyorum" dedi... ne kadarda iyi bir eşe sahibim allahım sana şükürler olsun....

tabi benim gözüm ne kahvaltı gördü nede bir şey burnumuzdan geldi... zorla bşeyler yedirdi aşkım. sonra ben elimi buzlu suyun içine sokarak oturdum akşama kadar:(( bu sırada aşkım da uyklamaya başladı... ama ben kararlıydım bu yemeğe gidilecekti. saat akşam 9'ya kadar bekledim. kendimi iyi hissedersem giderim demiştim... 18:30 oldu ve ben kalkıp zorla da olsa hazırlanmaya başladım. çorabımı bile zor giydim desem yeridir acısından....ben hazırlanıp sürpriz yapayım derken eşim uyndı. baktı hazırlanıyorum o da şaşırdı. güçlü olmaya çalıştım her ne kadar elim kavrulsada...

ben siyah tulumumu giydim.... göbüşümde çıktı tabi :) ama ne saçlarımı yıkayabildim , ne kuaföre gidebildim bugün için yaptığım tüm planlar suya düştü:(  aşkımda hazırlandı ve çantama buz jelimi koydum. taksiyle cihangir'e gidene kadar elim çantamda buz jelinin üstündeydi :) ne macera ama....:D

mutluluğun formülü çok açık.... bir sen, bir ben, bir de bebek.... :)




iyi ki de gitmişiz yine harika bir gece geçirdik... kimse benim 6,5 aylık hamile olduğuma inanmadı. herkes çok şaşırdı. ehh bebeğim ve ben manken gibi kızlarız tabi;) babanla birlikte dans ettik, şarkılara oturduğumuz yerden eşlik ettik ama müzik biraz fazlaydı... seni rahatsız edecek diye çok korktum. bir daha da sen doğana kadar böyle bir yere gitmemeye karar verdik bebeğim... her şey senin için...

o günden bir kaç hatıra fotoğraf çekildik.... kızımız baksın da birlikte nerelere gittik görsün annesini, babasını diye :) sonradan öğrendiğimize göre o gece annenle babana herkes bayılmış. bütün hastane bizi konuşuoyormuş güzel kızım... .en güzel çift olarak bizi seçmişler . senin aramıza katılmanla herşey daha güzel olucak. hatta baban "kızımızın fotoğraflarını falan hemen göstermeyelim nazar değer" bile dedi:) o da korktu yani :)


annesi, babası ve annesinin karnında 6.5 aylık kızımız....



işte böyle annesnin kuzusu kötü bir başlangıç olasına rağmen gecemiz güzel bitti... hoş gece acısından uyuyamadım ama olsun yine de sen varsın, baban var.... daha ne olsun ki... sizi çok seviyorum benim şans meleklerim.... herşeyden çok ....











2 yorum:

HatePrincess dedi ki...

Rezzan hocam kıyamam ya :) böyle kazalar hep olur :)Allah beterinden korusun :) Siz iyi hissedin ki bebeğinizde iyi hissetsin... Bununla geçmiş olsun :)Bir de nazar boncuğu takmayı unutmayın...sevgiler :)

Rezzan Arslan dedi ki...

canım benim hakikaten nazar diyorum :)) acilen bir nazar boncuğu temin etmeliyim anladım ;) umarım bebeğim iyi hissediyordur....