Dünyamıza Hoşgeldiniz....

henüz tanışmadığım, onu görebildiğim tek yerin ultrason olduğu):)) fakat kıpırtılarını hissettiğim ve her tekmesinde Tanrı'ya binlerce kez şükrettiğim doğmamış bebişimi düşünerek, hatıra kalması amacıyla yazdığım yer burası... onunla paylaştığım her anı, duyguyu sizinle ve sevdiklerimle paylaşmak istedim. bu bebişime annesinden bir hatıra olucak fakat kimbilir belkide benim gibi bebişini bekleyen, anne olmasına az zaman kalmış olanların da bir sesi olucak... Bebeğimi beklerken bu duygular içindeyim.... Mis kokulu kuzularımıza kavuşmak dileğiyle....

17 Nisan 2012 Salı

21. Haftamdayım :)



17 Mart 2012 / Cumartesi




yerim bunuuuuu :)




işte bir kontrol dahaaaa :))) bugünleri iple çekiyorum. bebeğimizi göreceğiz  diye sabahın köründe kalktık aşkımla... başka hiçbir neden beni bu saatte ayağa kaldıramaz ama söz konusu kızım olunca akan sular duruyor elbette :)

minik kelebeğim yavaş yavaş uçuşmaya devam ediyor:) hatta geçen gün her zamankinden daha hızlı bir şey hisettim:) sanırım artık büyüyordu benim kızım annesini böyle tekmelediğine göre :) bu hafta 21. haftamız.... yarın dolduruyoruz gerçi... zaman ne çabuk geçiyor. her geçen gün kızımıza bir adım daha yaklaşıyoruz. eskiden günlerin geçmesini hiç istemezdim ama şimdi o kadar heyecanlıyım ki bir an önce o "büyük gün" gelsede kuzumuzu alsak kucağımıza diye konuşuyoruz babanla....

sabah haff bir kahvaltıdan sonra düştük yollara.... baban bizi hiiiç yalnız bırakmıyor bebeğim. hep yanımızda.... seni de çok seviyor. tekmelerini duyabilmek için nerdeyse karnımın içine giricek :) çook seviyor güzel kızını... biraz erkenciydik bugün. baktık ki daha muayene saatine var. tabi biz o heyecanla saate biele bakmadan attık kendimizi sokaklara :) neyseki bir kitapçıya girdik, biraz bakındık... baban bayılır kırtasiyelere onlara bakındık ;) ama benim belim o kadar çok ağrıyordu ki fazla dolaşamadan doktora gittik. biraz bekledikten sonra sıramız geldiiiiii, işte en heyecanlı bölüüümm :DD

işte benim kızzzııımmm:) aynı bu şekilde yatıyordu annesinin karnında :)

yalnız içeri girerken biraz da korkuyordum. çünkü sevgili anneannen geldi ve bana bir sürü şey yedirdi "hiç bir şey yiyemedin bak sana sevdiğin şeyleri yapacağım" diye mutfağa girince olanlar oldu :) biliyorum ki bu ay fazla kilo aldım ve doktorumuz bana kızıcaktı :(

eveeett gördük seni kızım, sonunda!! o kadar beklediğimize değdi ama o nasıl bir yatış şekli yaw :)))) doktorumuz seni daha iyi inceleyebilmek için bütün kemiklerine , tüm organlarına tek tek baktı bebeğim. çok şükür hiçbir şeyin yok :) o kadar mutluyum ki.... yalnız o kadar komik yatmışsın ki doktor bir türlü ölçemedi seni :) çünkü tam bir tesbih böceği gibi kıvrılmışsın:) bacaklarını poponun altına almışsın ve yüz üstü yatmışsın. bir elinde ensende :) ben "acaba mı?" dedim ama gerçekten de öyleydi :) doktoruuzda " valla nasıl becermişse öyle yatmış" dedi hayret içerisinde :) ellerin hep ya ensede ya başında. keyif çatıyorsun resmen orda, rahat geldi galiba annenin karnı :D

işte aynı yukarıdaki bebek gibisin elini de ensesine koysa tam olucakmışsın :) bu ay kontrolde ayrıntılı inceleme yapıldı. bütüüüün organlarına, uzuvlarına tek tek bakıldı. hiçbir sorun yok Allah'a şükür. içimden derin bir ohh çekmişim...düşük tansiyonluyum hatta yerlerde sürünür ama seni her gördüğümde tansiyonum fırlıyor. çok heyecanlanıyorum. neyseki bu kez ilk defa -yine de çok düşük olmamak kaydıyla- normal çıktı :) sanırım artık sana çoook alıştım bebeğim ama yinede heyecanımı saklamaya, kendi kendimi telkin etmeye çalışıyorum:) minik kuzum annesinin karnında kıvrıldığı için doktor amcası boyunu malesef ölçemedi ama ilk kez kilosunu söyledi : "370 gram" :))) eveett benim kuzuum daha 370 gram ama doktorum " 400 gram diyelim, nasılsa bu haftanın sonunda öyle olur" dedi. bu nasıl bir kilo dedim böyle:) daha miniminncacık benim kızım.(hatta amcana söylediğimde "ooo bir somun ekmek kadar olmuş" dedi:)).  "nasıl normal mi? diye sordum endişeli bir şekilde ama doktorum "tam haftasını veriyor, gayet normal" diyince bir ohhh çektim işte :))) çünkü ilk 4 ay boyunca hiçbir şey yiyip içemedim, su bile... bebeğimi besleyemedim mi acaba diye korktum 370 gramı duyunca... neyseki herşey yolundaymış...

bu ay yolunda olmayan tek şey benim kilo alışımdı:( bir önceki kontrolden bu yana tam 2.5 kilo almışım :( yani toplamda 5.5 kilo almış oldum...  doktorum baya kızdı bana... durumu açıkladım annem geldi, komşularda çok şey getiriyor falan diye bahaneler üretirken "ilk 3 ay çok iyiydi ama sen her ay böyle kilo almaya devam edecek olursan  76 kiloda bitirirsin hamileliğini" dedi ve benim gözlerim yerinden fırlayacaktı:( nasıl yaaaa ben hamile kaldığımda sadece 54 kiloydum :( bunu duydum yaaa benim için yemek yemek bitmiştir arkadaş... kızıma yararı olmayan şeylerin artık benim içinde bir önemi yok. sadece ona yararı olan şeyleri yiyeceğim ve bir sonraki kontrole inşallah tam kontrollü gideceğim. şimdilik aldığım karar bu:) önümüzdeki kontrolllere bakacağız :)

mutlu mesut babanla doktordan ayrıldık... Nişantaşı'ndan Taksim'e doğru yürüdük. tam Taksim'e geldik bir İtalyan Lokantasının önünden geçiyorduk. sevgili babacığın "hadi gel şurda güzeeeeel bir makarna yiyelim son kez, sonra artık yiyemeyeceksin. güzel bir kapanış yapalım" dedi:))) ahhh aşkım ahhh yine aklımı çeldi :DDD "tamam" dedim ve güzeeel bir yemek yedik , gazetelerimizi okuduk. dolu dolu bir cumartesi günü daha geçirdik:) sen, ben ve babacığın birlikte hep böyle mutlu günler geçireceğiz kızım. biz birbirimize çok seven, her zaman aşık bir çiftiz. birlikte çok mutluyuz. sende bu mutluluğun meyvesisin. haberini aldığımızdan beri zaten çok daha mutluyuz ama sen gelince kucağımıza, her zamankinden daha mutlu bir aile olacağız kuzum benim .....

seni çooooooook seviyoruzzz ve zamanın çabuk geçmesini diliyoruz.....



Hiç yorum yok: